Great Ocean Road - Outback

Zoals beloofd, is er meer... ;)

De Great Ocean Road start net iets ten westen van Melbourne, aan de kust natuurlijk... Het is 1 van de mooiste stukken kust van heel Australie. De golven zijn er goed, dus zijn er vele surfers aan het proberen op hun board te blijven staan in het koude water (nou ja, niet zo koud als in Nederland) Ze hebben in ieder geval wel een wetsuit aan. De kust zelf begint vanaf Melbourne met kleine stranden die iets lager liggen dan het land erachter. Op da land begint dan vaak al een natuurgebied.

Om al dit mooist te zien en vooral de mooiste plaatsen mee te pakken hadden we in het hostel in Melbouirne een folder mee genomen die precies beschreef waar een van de tours heen ging...de kosten van de tour waren 195dollar...en wij deden gewoon hetzelfde voor alleen de bezine prijs :D :P

Halverwege de grote oceaan weg beschreef de folder dat we koala's zouden kunnen spotten. Dus wij de auto uitgegaan en een rondje gaan lopen en al snel kwamen we wat wijzende chinesen tegen (die waren blijkbaar wel op een tour) en er waren inderdaad koala's. De vraag is wel of het helemaal wilde waren, ze zaten namelijk in een soort van klein dorpje bij een camping. Dus misschien werden ze gewoon goed verzorgd en bleven ze daarom daar.

De tweede helft van de weg bestaat vooral uit hoge klaksteen wanden langs de kust, die telkens meer eroderen en zo ontstaan er punten van rotsen midden in de zee. De bekentste zijn de 12apostels.

We wilden ze zien bij zonsondergang. Een halfuur voor tijd waren we netjes in de buurt, alleen het weer speelde niet mee...regen. Dus alvast een camping uitgezocht, waar we nog ff wat nederlanders tegen kwamen die t maar een raar idee vonden dat we het gingen proberen in de regen. Eenmaal bij het uitzichtpunt was de regen iets minder, maar koud was het nog wel. Het gevolg van alle regen was ook dat er weinig zonsondergang was met al die wolken :S

De volgende dag bood iets beter weer, hoewel er nog steeds iets van regen viel. We hebben de rest van de GO road bekeken, waar nog kalksteenbruggen en tunnels te vinden waren...echt geweldig.

Aan het einde van de road lag een grotere plaats en de auto begon wat kuren te vertonen. Ze haperde en starten was ook af en toe een probleem. Maar op zaterdag bleken garages gesloten :S dus wij zelf wat aan t sleuelen gegaan, bougies (schrijf je dat zo?) vervangen en wat spul schoongemaakt. Maar het probleem bleef, maar goed ze reed nog. Dus wij verder naar de Grampiens, een natuurpark verder in het binnenland.

Tussen de bergen in zocht Wendy haar weg, totdat we besloten dat we een kampeerplaats nodig hadden. Dus doken we een zandpad in om daar ergens de tent uit te klappen. Toen we net de weg in waren kwamen we erachter dat er ook ergens een meer moest zijn dus wij maar lekker doorrijden...Uiteindelijk kwamen we dan ook bij een vlakte dat normaal meer kon zijn alleen nu was er heel wat minder water...maar wel heel veel kangaroes en emu's en het pad bleek daar ook te stoppen in niets :S maar goed we waren op een open vlakte tussen bergen tussen beesten...mooie kampeerplek, met een kampvuur, de bbq eb heel veel wind werd het een goed kampeeravondje. De volgende dag richting informatie centrum en die gaven ons een route door het park heen. Na wat uitzichtpunten en overstekende rotsen begonnen we aan de dirt road (grindweg) en daar kwamen we ook al snel weer een emu tegen in de berm van de weg en kangaroes waren ook al weer gespot.

De route leidde ons door het park richting wat aboritional schilderingen. De orspronkelijke bewoners gebruikte de rotsen om op te schrijven en tekenen. Veel is er van verweerd of verprutst door mensen die het wat minder voor hebben met de oorspronkelijke bewoners. Dus veel valt er niet meer aan te zien, vooral met de informatie borden kom je er uit wat er staat...

De weg kwam vervolgens uit in Adelaide. Daar zochten we de Toyota dokter voor Wendy. Na wat gesnuffel van de dokter bleek dat Wendy toch nog ff moest blijven in het ziekenhuis, ze wisten niet precies wat het probleem was...

Maar goed Rick en ik wilden verder, we hadden niet zoveel tijd meer in Australie en wilden toch echt de Outback zien. Robbert had al besloten om in Adelaide te blijven en te wachten tot we terug zouden komen en dan zou hij de outback later doen, hij blijft immers 3maanden langer. Dus was een huurauto een goed optie. Na wat gebel van de dokters naar verhuurders kwamen we uit bij Budget en die gaven ons een leuke 4x4 mee. Welke vanaf nu MarLEEN heet...

Met Marleen vertrokken we richting Outback. Een 1500km richting het midden van het land. Op die 1500 k's ligt eigenlijk niks op 1 dorpje na, een opaaldorpje, Coober Pedy. Omdat dit midden in de woestijn ligt is er ooi een slimmerd geweest die bedacht dat onder de grond wonen veel beter is. Dus nu is bijna elk pand onder de grond...museum, kerk en dus ook de camping :)

De volgende dag reden we verder door het niks (je komt zo af en toe een dode kangaroe tegen die opgegeten wordt door wat arenden) naar Uluru, Ayers Rock. Een brok steen in het midden van niks en is bekend hierom... We kwamen goed op tijd aan om ff rond te lopen en vervolgens de zonsondergang mee te maken. Het brok steen is dan wel mooi en zeker met de zonsondergang verkleurd deze van de rood zandachtige kleur naar gloeiend rood naar bruin... En daar wacht je dan een uur op, we waren iets te vroeg, want we waren vergeten dat deze staat niet aan zomertijd doet en dus een uur tijdsverschil heeft :S

De volgende ochtend hadden we hetzelfde probleem en toen kwamen we erachter dat er iets mis wat met onze tijdsinstellingen :D
Het programma van deze dag bevatte vooral wandelingen. Eerst naar de Olgas, vlakbij Uluru, met ongeveer dezelfde soort stenen alleen wat meer en wat kleinere. En vervolgens naar de kings canyon...wat echt supermooi was. Een canyon midden in de outback, waar water vinden is, dus in de valei vind je veel groen en rotswanden zijn zo'n 100meter hoog, met vooral boven op een geniaale structuur, allemaal laagjes. Deze wandeling van 4uur over de toppen van de canyon is echt een aanrader als je ooit in de buurt ben... Oo, je moet je niet te veel ergenen aan vliegen, want ze zitten continu in je oor, neus, ogen, om je mond en eigenlijk overal... :S

Omdat we een 4x4 mee hadden gekregen moesten we deze uitproberen. Vanaf de kings canyon moet je normaal met een omweg naar Alice springs (de stad in het midden van de outback) Maar goed een dirt road is sneller, en natuurlijk leuker. Na de borden gepaseerd te hebben met erop dat deze weg een afrader is en dat er een betere weg ligt (200km om) en dat je genoeg benzine en water bij je moet hebben waren we onderweg. Halverwege kwamen we een groep aboritionals tegen die nog op de traditionele manier aan het leven waren, als een soort nomade... Leuk om te zien, maar niet gestopt, wisten eigenlijk of ze dat zouden waarderen... En bordjes op zo'n weg, die zijn er niet dus we misten wat kraters...

Dan kom je uiteindelijk in Alice springs aan...een dorp dat half bestaat uit aboritionals en waar eigenlijk niks is, behalve dat het dan halverwege de weg noord-zuid is.

Na dit besloten we de terug weg in te zetten. De terug weg bestond uit het eerste gedeelte hezelfde en dan een keer afslaan om via dirt roads een oude spoor baan te volgen. Met wat ruines, oude station, watertanks en bruggen reden we de echte outback uit de flinders ranges in.

De bergencominaties fantastisch en nog nooit zoveel kangaroes bij elkaar gezien. De weg, alweer grindweg, slingerde berg op, berg af tussen al dat moois. We hadden alleen wat weinig tijd, we waren al op de terug weg naar Adelaide om daar ons vliegtuig te pakken. Dus stopte we bij wat lookouts en bij kangaroes om foto's te klussen en reden maar snel weer verder...

Wendy is op dit moment nog steeds bij de dokter, na het zoekraken van een onderdeel, moet daar op gewacht worden en hopen ze dat dat het is...Marleen is terug bij Budget, die ons maar wat extra geld aftroggelde voor het vies maken en extra km's :S

Wij zitten nu in Melbourne, een stopover op onze weg naar Christchurch, Nieuw-Zeeland...

Ik zie jullie snel weer...